Parafia Rzymskokatolicka św. Ignacego Loyoli w Warszawie

Proszę pana, czy anioł ma skrzydła niebieskie; jakiego koloru ma skórę; dlaczego ten na obrazku ma jedno skrzydło. To tylko niektóre z pytań, jakie moi znajomi katecheci otrzymali na katechezie od uczniów klas drugich, kolorujących w podręczniku postać anioła.

Z pomocą przyszedł im jeden z chłopców, który zdziwiony pytaniami klasy, jak dobry teolog odpowiedział pytającym: aniołowie to istoty duchowe, niecielesne. Moi znajomi słowami "no właśnie", skwitowali wypowiedź ucznia, czując się zwolnionymi z dalszych odpowiedzi.

O świecie Aniołów dzisiaj zdań kilka. To świat – niestety również dla wierzących – trochę zapomniany, baśniowy, dziecinny, pozbawiony wielkości. Pobożne mrzonki. Z perspektywy wiary zaś, świat realny, pomocny, przede wszystkim Boży.

Aniołowie kontemplują nieustannie oblicze Boga. Posiadają rozum, wolną wolę i przewyższają doskonałością wszystkie stworzenia widzialne.

Anioł jest bezpośrednim wyciągnięciem Bożej dłoni do nas. Zaświadcza, że Bóg jest o mnie zatroskany. Mówić o aniołach, to żywić przekonanie, że świat jest wypełniony Bożą obecnością.

W nadchodzącym tygodniu będziemy przeżywać święto Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. A kilka dni później wspomnienie Aniołów Stróżów.

To dobry moment, by z wiarą odkryć świat Bożych posłańców. Powierzyć im siebie, naszą wspólnotę, ojczyznę. Realnie doświadczyć, że prowadzą nas ku Chrystusowi. Odkryć, że w ich posłaniu Bóg jest mocny, zwycięża, uzdrawia.

Pamiętajmy również o tym, że Bóg w prowadzeniu nas ku sobie może się posłużyć słowem jednego mizernego człowieka, któremu skrzydła już dawno opadły, i nie ma zielonego pojęcia, że niebiosa zesłały go właśnie nam, w najbardziej odpowiednim momencie.

Z wiarą zatem módlmy się: Aniele Boży stróżu mój…