Czym będzie tegoroczny Adwent?
U większości katolików zatarła się nawet już sama nazwa adwent i zastąpiono ją innym terminem – przygotowania przedświąteczne lub gorączka przedświąteczna. Górę wzięły zakupy, prezenty wszelkie możliwe sposoby wydawania pieniędzy na niepotrzebne rzeczy. Reklamy prześcigają się już w propozycjach szczęśliwych świąt. I niestety, temu wszystkiemu ulegamy, zapominając o istocie tych świąt.
To są święta upamiętniające Boże Narodzenie, czyli nie narodziny Boga jak niedawno usłyszałem, ale narodziny Syna Bożego przychodzącego na ten świat, aby dokonać zbawienia. W tym zdaniu zawarłem istotę tych świąt. Oczywiście, te święta mają być radosne nie tyle z powodu obfitości jedzenia i gości, ile z uświadomienia sobie faktu: jestem włączony w program zbawienia i jedynie ode mnie zależy, jak z tego skorzystam.
Czy taka refleksja będzie na towarzyszyła? Pytanie banalne, lecz musimy coś zrobić, by w katolickich rodzinach przetrwał przekaz wiary. Przeżywanie religijne świąt jest ze wszech miar najlepszą okazją do rozwijania wiary zwłaszcza u dzieci.
Mówi się o kryzysie życia katolickiego i jako przyczynę podaje się głównie grzechy biskupów i kapłanów, dotyczące wiadomo czego i wałkuje się zwłaszcza w mediach na wszelakie sposoby.
Tymczasem kryzys podsycamy sami stylem życia, gdzie przykładowo Boże Narodzenie to takie słodziutkie święta, podczas których nie padnie ani jedno zdanie o ich znaczeniu.
Przykładów takiego podejścia do spraw wiary można mnożyć wiele, ale nie o to chodzi. Wobec naporu pustki konsumpcyjnej musimy sobie uzmysłowić naszą odpowiedzialność za siebie i za drugiego człowieka. Święta mają ożywić naszego ducha wiary, by móc lepiej realizować nasze chrześcijańskie powołanie.
Tak więc w tym adwentowym czasie módlmy się gorliwie, zwłaszcza na różańcu, abyśmy umieli czuwać nad tym dobrem, jakim jest każda polska rodzina, jakim jest Kościół i jakim jest cała Polska. Módlmy się też o to, abyśmy zawsze byli gotowi nadpłacać sobą na rzecz jej autentycznej wolności.
Równocześnie za przyczyną naszej Matki i Królowej dziękujmy Panu Bogu za tych wszystkich, którzy dzisiaj bronią naszej Ojczyzny, zarówno stojąc na straży jej duchowej i kulturowej tożsamości, wyrastającej z fundamentu chrześcijańskich wartości, jak i z wielkim heroizmem i osobistym poświęceniem strzegąc jej granic